woensdag 22 september 2010
PRO-activiteit is een MUST!
Zoals de titel al zegt, pro-activiteit is een must hier in Londen!
De hiërarchie is hier zo sterk dat je jezelf moet bewijzen en als iets je niet aanstaat... doe je mond open!
Ik heb geluk dat ik dit al vanaf mijn eerste werkdag bij Annex Films door had.
We kregen een huishoudlijst om te doen en that's it... in principe is dat wat ze noemen 'work experience' (GEEN internship dus)
Mocht je dus ooit work experience aangeboden krijgen in Londen in plaats van een stage, begrijp dan goed dat je dan word gezien als huishoudster.
Alleen bij een echte Internship mag je ook werken naast de normale klusjes die je als stagiaires moet doen natuurlijk. (maar dat is ook zo in Nederland)
Tijdens mijn 'work experience' bij Annex Films leek het mij een goed idee om hen te vertellen wat ik kan. De allereerste dag bij Annex films had iemand een gephotoshopped plaatje nodig en wilde zij een collega mailen om dat te doen.
Op dat moment dacht ik 'DIT IS MIJN KANS!! Laat hen eens weten wat je kan!'.
Ik zei direct tegen haar, "But I can do that for you, i'm a graphic designer."
Ze werd dolgelukkig en mailde iedereen op het kantoor dat ze een graphic designer in huis hadden. Vanaf dat moment kregen designklussen voorrang op het huishouden en werden de andere work-e's (mensen die work experience komen doen) op het huishouden gezet. Natuurlijk was er niet altijd veel te doen wat betreft designklussen dus ook ik heb daarnaast veel in het huishouden moeten doen.
Mijn baas heeft mij toen een recommendation aangeboden omdat zij zo blij was dat ik zoveel meer wilde doen dan het huishouden en dat ik altijd alles voor elkaar kreeg. In haar woorden "I really like working with you sylvia, because you get things done!"
Ze heeft mij toen een recommendation aangeboden die ik deels op mijn blog zal posten. (Niet helemaal omdat mensen hem dan kunnen kopiëren en de naam kunnen veranderen.)
Zo zie je maar... als ik nooit mijn mond had opengetrokken dan had ik nooit een beetje designwerk kunnen doen naast het huishouden EN had ik nooit deze recommendation gekregen!
Maar gelukkig duurde deze work experience maar 2 weken.
Daarna mocht ik een echte... jawel... een ECHTE ECHTE stage lopen!
Ik ging 20 september aan de slag bij Lutimedia, een bedrijf dat zich specialiseert op het maken van muziek videos. PERFECT! Dat is precies wat ik altijd al had willen doen.
Ik keek er ontzettend naar uit.
Daar aangekomen bleek de office manager/assistente van Luti niet te weten dat ik zou komen.
Luti was op huwelijksreis en was het vergeten te melden. Vervolgens viel mijn oog op de kat... "NEEE!! DAT MEEN JE NIET!!! IK BEN ONTZETTEND ALLERGISCH VOOR KATTEN!"
En al na 5 minuten begonnen mijn ogen te tranen, werden rood, mijn neus liep dicht, mijn keel liep dicht, het ging helemaal de verkeerde kant op! Ondanks dat ik voor mijn huisstofmijt allergie die ochtend nog een antihistamine had geslikt. Dit bleek niets te helpen.
De office manager gaf mij toen een extra antihistamine, die werkte veel beter maar ik werd drowsy en kreeg hoofdpijn, een andere bijwerking is dat je down word en je kunt er depressief van raken. Daarnaast had ik nu dus 2 pillen geslikt en had ik dus een overdosis, maar zonder overdosis werkte het niet bij mij omdat mijn allergie voor katten vrij extreem is.
Maargoed, ik ging aan het werk en ik merkte na een halve dag dat ik alleen maar productieklusjes kreeg en dacht... hey... hier klopt iets niet, volgens mij denken ze dat ik voor een productie stage kom.
Ik liep diezelfde dag nog naar de office manager en zei dat ik hier voor een video editing stage kom en niet voor een productie stage.
"Oh sorry! I didn't know that!" was haar antwoord.
Maar de editor was er die dag niet dus ik bleef die dag productieklusjes doen en de telefoon opnemen.
Ze stuurde mij rond een uur of 17:00 naar zone 5, aan de buitenkant van Londen om een pakketje op te halen en ik kwam 's avonds erg laat pas weer aan op het kantoor.
Daar aangekomen zeiden ze, "what do you want to do tomorrow? Do you wanna be in post or do you wanna be on set?" Ik werd helemaal blij en zei..."Well I would like to do both!"
De volgende dag (mijn 2e stagedag bij Lutimedia dus) werd ik wakker en voelde ik al dat het erg slecht ging met mijn lichaam. De allergie tast o.a. je immuunsysteem aan en mijn keel zat dicht en mijn ogen waren dik en ik voelde mij vreselijk!
Ik slikte weer mijn antihistamine en kwam aan op het kantoor...
Ik vertelde de office manager dat ik niet wist of ik hier nog langer kon werken omdat mijn allergische reactie mijn gezondheid ontzettend aantast.
Als het zo gaat na 1 dag in huis met een kat, hoe gaat het dan als ik straks 5 dagen in de week voor 6 weken bij die kat ben?
Eindig ik straks in het ziekenhuis met de nodige adrenalineshot? Maar dat is niet de bedoeling!
Ik ga volgende week met Luti bespreken wat we kunnen doen want ik wil hier zo graag blijven werken maar de werkomgeving is een probleem!
Na mijn gesprek met de office manager ben ik gaan kijken bij het colourgraden en dat was erg fascinerend, wat een fantastisch programma dat Color! Ik dacht weer... shit... ik wil hier blijven! Ik wil dat programma leren! Maargoed, de toekomst is momenteel nog even onzeker totdat Luti terug is van zijn huwelijksreis.
Na het kijkje in de montagesuite ben ik naar de set gegaan. Het was in zone 6 (Bij de beroemde Elstree studios) van Londen en het duurde bijna 3 uur om daar te komen door allerlei problemen die ik onderweg had.
Eenmaal aangekomen keek ik mijn ogen uit op de set, erg indrukwekkend zag het er allemaal uit.
Ik had die avond ervoor al bedacht, "Laat ik morgen mijn Canon maar eens meenemen on hun te laten zien wat ik kan!" In plaats van alleen maar te kijken en niks te doen.
Het pakte precies uit zoals ik had gehoopt.
Ik liep naar de producer en vroeg, "Do you mind if I take some pictures?".
Zijn antwoord was, "No not at all! Actually... it's very good for our website, good thinking Sylvia!".
"YESSSS!!!" dacht ik bij mezelf. Ik pakte mijn camera en ze waren allemaal erg onder de indruk van mijn DSLR en mijn mooie lens.
De producer vond mijn houding erg professioneel op de set, ik stond niemand in de weg maar vond wel telkens de perfecte plekjes om foto's te schieten.
Ineens kwam hij weer naar mij toe en zei dat hij figuranten te kort kwam.
Ik werd eerst naar de styliste gestuurd en daarna de make-up in gezet.
Toen ik klaar was ging ik verder met schieten en bleek de producer van gedachte te zijn verandert....Er was geen tijd meer voor de figuranten! Stond ik daar in de leren broek waar ik net in was gehezen en mijn make-up perfect gedaan.
De producer stelde voor om mij als fotograaf in te zetten voor de figuranten.
Omdat ze de figuranten niet meer konden gebruiken wilde hij ze een fotoshoot aanbieden. Ik heb daarna dus allemaal fotoshoots zitten doen met de figuranten! Op dat moment was ik even 'professioneel fotograaf' voor Lutimedia.
GE-WEL-DIG!!!
De rest van de avond heb ik nog backstage foto's en video geschoten en heb ik op de set weer contacten gelegd.
Toevallig kreeg ik terwijl ik dit schrijf een smsje van de DP die gister op de set was. Hij wil meeten om meer over mijn werk te weten te komen!
Wow!
All I can say is... zonder pro-activiteit kom je in Londen nergens! Ik heb gemerkt dat ik hier in Londen direct mijn pro-activiteit in de strijd heb gegooid, waarschijnlijk sneller dat ik in Nederland zou hebben gedaan. Maar dit moet ook in dit land.
Doe je dit niet... dan word je simpelweg niet gezien.
Het valt me wel op hoe weinig mensen er productief zijn. Alle andere stagiaires en work-e's die ik tot nu toe heb ontmoet hielden hun mond dicht en lieten hun eigen kwaliteiten niet zien.
Als ik hetzelfde had gedaan, dan had ik nooit designwerk gedaan bij Annex Films... had ik nooit een recommendation aangeboden gekregen.
Had ik nu nog steeds productiewerk gedaan bij Lutimedia. (Wat ik overigens echt vreselijk vind! Laat mij maar lekker creatief bezig zijn)
EN dan had ik ook nooit set-fotografie gedaan wat weer leidde tot portret fotografie voor Lutimedia.
Als ik dit in 3 weken voor elkaar heb gekregen, wat ligt er dan nog in het verschiet?
Maar hier is het probleem... ik moet nu eerst met Luti in overleg wat ik kan betekenen voor lutimedia zonder dat ik teveel op het kantoor hoef te zijn door mijn allergie.
Deze rest van de week zit ik thuis te werken aan de foto's van de fotoshoots, de setfoto's en wil ik een kort filmpje maken van wat er op de set gebeurt is in de laatste helft van de draaidag.
Zoveel filmmateriaal heb ik niet geschoten maar genoeg om een kleine impressie te kunnen geven van hoe de set eruit zag en hoe de crew te werk ging.
Dus nogmaals.... mocht je ooit in Londen bij een bedrijf willen werken?
Zorg dan dat je pro-actief bent! Als je dat niet doet kom je nergens in deze industrie.
Mensen moeten zien wat je kan en moeten zien hoe ambitieus en gedreven je bent, dat is echt de enige manier.
Wat betreft mijn toekomst wil ik succesvol worden met mijn eigen bedrijf.
Fulltime in Londen werken zou ik nooit kunnen! Dit omdat de hiërarchie zo aanwezig is. De 1 is beter de ander want die heeft een hogere functie - mentaliteit.
Maar freelancen? Ja hoor, prima! Leuk!
Als freelancer krijg je vrij veel respect omdat ze je dan inhuren omdat ze je werk waarderen.
Ik zou graag gedurende mijn stageperiode willen freelancen om te zien hoe dat is en te leren hoe dat in zijn werking gaat.
Het liefst werk ik de helft van de tijd bij Lutimedia op de set (die zijn vaak 2 x per week of meer!) en misschien 2 dagen op het kantoor met een overdosis antihistamine en werk ik de rest van de week aan mijn eigen bedrijf als freelancer.
Als dat niet een fantastische manier is om te leren weet ik het ook niet...
Vind je het woord pro-activiteit nog een beetje onduidelijk? Hier een goeie uitleg.
Wat betreft geduld heeft deze man geheel gelijk. Ik ben ontzettend ongeduldig en werk daarom ook altijd erg snel en haastig, dat botst altijd met mijn perefectionisme. Maar ik stel mijzelf doelen en ga hier voor de volle 100% voor om te zorgen dat ik deze doelen ook bereik.
Labels:
Annex Films,
Lutimedia
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
"Toen ik klaar was ging ik verder met schieten en bleek de producer van gedachte te zijn verandert....Er was geen tijd meer voor de figuranten! Stond ik daar in de leren broek waar ik net in was gehezen en mijn make-up perfect gedaan."
BeantwoordenVerwijderenAnd you didn't even take a few pics just for us? :(
Haha just joking around.
Doing well, Syl!
Hoi Sylvia.
BeantwoordenVerwijderenMijn complimenten voor je doortastendheid en het tonen van zoveel eigen initiatief, Ik heb begrepen uit al je blog-entries dat, als je dat niet had gedaan, je work-experience beperkt zou zijn gebleven tot huishoudelijk werk en dat lijkt me niet de bedoeling van je opleiding.
Goed gedaan, dus.
Vooral ook omdat je voorstellen goed worden ontvangen door je collega's en dat ze ook erg tevreden zijn met het resultaat. Komt ook door je positieve instelling en werkhouding.
Dat je nu al benaderd wordt door die DP manager is natuurlijk al een bevestiging dat je goed bezig bent.
De enige manier om een vak te leren is om het te DOEN en hoe vaker je iets doet, hoe meer ervaring (experience!) je krijgt.
Als je de kans krijgt voor die DP manager te werken, dan lijkt het me niet uitmaken of je dat doet onder de vlag van Lutimedia, of je eigen bedrijf. Vooral ook omdat het je al eerder door anderen ook is gevraagd.
Het is zeker beter, dan bij een of ander bedrijf huishoudelijk taken verrichten. Ga zo door!
Thank you! I appreciate your comments ^_^
BeantwoordenVerwijderen